istəksiz — z. 1. Könülsüz, istəmədən, həvəssiz. İstəksiz getmək. İstəksiz danışmaq. 2. Məhəbbətsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istər-istəməz — z. Yarımkönül, ürəksiz, könülsüz, özü istəmədiyi halda, istəmədən. <Gülbadam> ağ donunu geyindi, əsnədi, istər istəməz ayağa durdu. N. N.. Fatma . . istər istəməz uşaqlara izin verdi. S. S. A.. Mehriban istər istəməz ayağa qalxıb yerini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəmədən — z. İstəmədiyi, arzu etmədiyi halda; ürəksiz, könülsüz. İstəmədən almaq. İstəmədən getmək. // Qeyri iradi, özü istəmədən, istəməyərək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəksiz — sif. və zərf 1. Qorxaq, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. <Tarverdi:> Mən də qorxumdan ki mənə ürəksiz deməsinlər, quldurluğa getdim. M. F. A.. 2. Həvəssiz, istəmədən, həvəsi olmadığı halda, həvəssiz, maraqsız. Allahqulu bazara da elə ürəksiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diləksiz — sif. Heç bir diləyi, təmənnası, arzusu, istəyi olmadan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arzusuz — sif. Həvəssiz, könülsüz, istəksiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyilsiz — sif. və zərf Meyli, həvəsi olmayan; meyil, həvəs göstərməyən; meyilsiz, həvəssiz, istəksiz. İşə meyilsiz yanaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhəbbətsiz — sif. Məhəbbəti, sevgisi olmayan. // zərf Məhəbbət olmadan; sevgisiz, istəksiz. Məhəbbətsiz evlənmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könülsüz — sif. və zərf İstəmədən, istəməyərək, arzusuz, həvəssiz, ürəksiz, razılığı olmadan, istər istəməz. Könülsüz getmək. Könülsüz oxumaq. – Qulu bu dəfə ümidsiz və könülsüz gəldi. A. Ş.. Bibi könülsüz də olsa, qardaş oğlunun sözlərini dinlədi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti